W ostatnim czasie pojawił się wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, który rozpoznawał skargę w przedmiocie kary pieniężnej za niezastosowanie się do czasowego ograniczenia prowadzenia przez przedsiębiorców działalności ustanowionego w stanie epidemii.
Zdarzenie miało miejsce wiosną, podczas tzw. pierwszej fali. Skarżący będący fryzjerem ostrzygł w swoim zakładzie klienta, za co został ukarany przez Powiatowego Inspektora Sanitarnego karą pieniężną w wysokości 10.000 zł.
Powyższe zachowanie miało naruszyć całkowity zakaz prowadzenia przez przedsiębiorców działalności gospodarczej związanej z fryzjerstwem (§ 8 ust. 1 pkt 1 litera g w związku z § 9 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z 19.04.2020, Dz.U. 2020, poz. 697 ze zm.).
Jedną z najważniejszych konkluzji Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego jest stwierdzenie, że ww. rozporządzenie narusza art. 92 ust.1 Konstytucji i zostało wydane z przekroczeniem ustawowej delegacji. Sąd wyjaśnił, że rozporządzenie jest jedynie aktem wykonawczym do ustawy i nie może zawierać regulacji z naruszeniem ustawowych delegacji. W uzasadnieniu możemy przeczytać:
„Rozporządzenie covidowe wydano z przekroczeniem ustawowej delegacji, naruszając tym samym art. 92 ust. 1 Konstytucji: rozporządzenie jest jedynie aktem wykonawczym do ustawy i nie może regulować jakichś kwestii obok lub wbrew wyraźnym, ustawowym delegacjom.
„Podejmowana w tym zakresie samoistna działalność prawotwórcza doprowadziła do objęcia regulacjami rozporządzenia materii ustawowej i naruszenia szeregu podstawowych wolności i praw jednostki, w tym wolności działalności gospodarczej z art. 22 Konstytucji. Zgodnie z tym artykułem ograniczenie wolności działalności gospodarczej jest dopuszczalne tylko w drodze ustawy i tylko ze względu na ważny interes publiczny”.
Ponadto Sąd wyjaśnił, że w istocie ustawa o chorobach zakaźnych zezwala na czasowe ograniczenie funkcjonowania określonych instytucji lub zakładów pracy, jednak „ograniczenia” wprowadzone przez komentowane rozporządzenie stanowią w rzeczywistości wprowadzenie zakazu prowadzenia określonej działalności gospodarczej. Ponadto regulacje te zostały pierwotnie wprowadzone „do odwołania”, nie można więc mówić o „czasowych ograniczeniach”.
„Ograniczenie prowadzenia działalności gospodarczej (rozumiane jako stan, kiedy działalność może być prowadzona po spełnieniu określonych warunków) nie jest równoznaczne z zakazem jej prowadzenia (czyli stanem, kiedy działalność gospodarcza danego rodzaju w ogóle nie może być prowadzona)” – wyjaśnia Sąd w uzasadnieniu wyroku.
„(…) warunkiem konstytucyjnym umożliwiającym ingerencję w istotę wolności działalności gospodarczej jest uczynienie tego w jednym ze stanów nadzwyczajnych opisanym w Konstytucji RP. W sytuacji, gdy nie doszło do wprowadzenia któregokolwiek z wymienionych w Konstytucji RP stanów nadzwyczajnych, żaden organ państwowy nie powinien wkraczać w materię stanowiącą istotę wolności działalności gospodarczej”. Oznacza to, że zdaniem Sądu rozporządzenie covidowe ingerujące w istotę działalności gospodarczej poprzez zakazanie jej prowadzenia narusza przepisy ustawy o chorobach zakaźnych oraz wielu regulacji Konstytucji RP.
Wobec takiego stanowiska, oczywistym rozstrzygnięciem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego było uchylenie decyzji o nałożeniu kary pieniężnej i umorzenie postępowania administracyjnego w całości.
Warto pamiętać, że orzeczenie to obowiązuje tylko w konkretnej sprawie, która została rozpoznana. Wyrok ten może jednak zapoczątkować pewną linię orzeczniczą, do której będą się stosować inne sądy w analogicznych sprawach.
Z pełną treścią wyroku można się zapoznać tutaj:
http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/C73366F87D
źródło: wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 27 października 2020r. sygn. akt II SA/Op 219/20
Adwokat Katarzyna Urbanowicz.
Jako Adwokat świadczę pomoc prawną na terenie Lubina, Legnicy, Głogowa i okolic.
Zapraszam do kontaktu: tel. +48 500 214 627
Lubin ul. Gen. J. Bema 10/1
mail: kancelaria@adwokaturbanowicz.pl